Vijfde verliest en wint van zichzelf

Zo guur was het niet, afgelopen zaterdag. Toch had de ploeg van onze tegenstander Abbenes 2 onder leiding van Cockney, jawel, Cockney, afgezegd. De reden zullen we nooit weten maar er wordt vermoed dat er de avond daarvoor te hard gezopen is in de plaatselijke keet van Abbenes. (Onze aanvoerder had ook te veel op maar dat geheel terzijde.)

Wat nu? Dachten we. We hadden ineens een vrije zaterdag zonder enkele verplichtingen! Ontwenningsverschijnselen waren er in overvloed en daarom besloot het Vijfde Vlaggenschip het maar tegen zichzelf op te nemen, inclusief dus de brakke aanvoerder die de ochtend daarvoor de klok zes uur had horen slaan.

LSVV’70 5 kleur tegen LSVV’70 5 wit nam het in een zinderend potje halfveldvoetbal tegen elkaar op. En wat een wedstrijd dat het was. Het baltempo was moordend, tikitakki á la Barcelona was de norm.

“Voetbalporno” zoals Hoekstra het noemt. Rushes van Moerland, Fris en Visser, balaannames van Hoogerkamp en de steekpasses van Terpstra. De doelpunten vlogen om de oren, onder andere van Samsom, eerdergenoemde Hoekstra en ook Huybers had er eentje binnengeschoten. Zelfs de brakke aanvoerder scoorde vijf (!) keer. Waarvan eentje was afgekeurd, helaas ook de mooiste, wegens scoren vanaf eigen helft. Eindstand: 10-9 voor LSVV’70 5 wit.

Na afloop werd er afgepilst bij het sportcentrum want de trainer Van Marwijk (verre familie van) moest volleyballen. En dat hebben ze daar geweten. Tieren, schelden, brullen op de tribunes van het USC is een nieuwe bezigheid geworden van de cultploeg.

LSVV’70 5 heeft maar weer eens laten zien wat een echte studentenvoetbalvereniging na een afgelasting hoort te doen: doorgaan met voetballen.