Een nieuw voetbalweekend, nieuwe kansen voor het meest geliefde caféelftal van Nederland. Het niet al te gevreesde SJC 6 kwam op bezoek, toch bleek het al snel een team om rekening mee te houden, niet in de laatste plaats omdat hun over datum Rambo lookalike zijn teamgenoten constant opriep om “oorlog te komen maken!”
Opnieuw een zonnige zaterdagmiddag op sportpark de Kikkerpolder, heerlijk weer om een balletje te trappen. Dat begon al ruim voor de wedstrijd toen de LSVV 6 heren voor de kleedkamer uit verveling een balletje gingen hooghouden. Wees niet bang, uiteraard was er niemand op tijd, maar de heer Wietvink had de shirts gewassen en was later dan de meesten. Dit maakte hij ruimschoots goed door de bal van het dak van de kleedkamers te halen, deze was hier vakkundig door De Wit op gedeponeerd. Bijkomend voordeel, meneer Wietvink had in al zijn wijsheid besloten eens niet dronken, stoned of allebei aan te komen zetten. Niks stond een overwinning meer in de weg.
De warming-up werd geheel in LSVV-stijl gedaan, slalommend om de werpplaat van de honkbalvereniging heen, gebroederlijk naast LSVV 7 die eveneens om 16:00 met hun wedstrijd begonnen. Nou ja naast, dwars door elkaar heen natuurlijk. Toen het eindelijk tijd was om af te trappen bleek de scheidsrechter geheel in stijl te laat te zijn. Niks aan de hand, beginnen we toch wat later. Uiteindelijk had hij net zo goed helemaal weg kunnen blijven, hij zag toch alles consequent verkeerd. Fluit dan tenminste voor LSVV, wordt je uitgescholden door 11 man en ben je een thuisfluiter, maar na de wedstrijd een mooie baas. Nu was iedereen boos op hem.
LSVV ging voor de verandering voortvarend van start, de tegenstander werd onder druk gezet met goed voetbal en tot ieders verbazing werd de bal in de ploeg gehouden. Er werd niet tot nauwelijks op de lange bal gespeeld en spelers kregen tot hun schrik de bal in de voeten aangespeeld. Volledig van hun à propos besloten de doorgaans efficiënte aanvallers dan maar een snipperdag te nemen en de keeper te vermaken met vangballen. Aangetrokken door de glanzende biljartbal die de bovenkant van zijn oude knar vormde, waren alle schoten op doel een prooi voor de SJC-doelman. Vriendelijke lui overigens die SJC’ers. Iedere keer wanneer een LSVV’er naar het gras ging werd er bezorgd geïnformeerd of diegene misschien “een knal voor zijn hoofd wou?”
Er moest ten slotte een strafschop aan te pas komen om de score te openen. Aangemoedigd door de naar zijn leven staande SJC’ers besloot Belder dat deze kans té moeilijk was om te missen en maakte er 1-0 van. Op zoek naar een tweede treffer viel LSVV echter ten prooi aan een doeltreffende counter. De heer Brink dook onder de bal door en SJC schoot de bal over de aanstormende Jongeneel heen. Gejuich van beide kanten. Het stond weliswaar volledig tegen de verhouding in 1-1, maar de fout was gemaakt door Brink en dat betekende gratis pils. Geluk bij een ongeluk.
LSVV bleef aanvallen, maar het mocht niet baten, de bal wilde er maar niet in. Ondanks de bemoedigende verzoeken van de SJC Rambo om “oorlog te komen maken” vielen er niet meer goals of slachtoffers. De supporters en invallers Van der Linden, Brink en Figetakis werden bedankt voor hun inzet en het krat ging op tafel. Het punt werd gekoesterd en de plannen om volgende week toch echt te winnen werden gesmeed. Ten slotte werden er nog een teamfoto en spelersfoto’s gemaakt, de resultaten van de fotoshoot tussen de kippen en in de competitie ontvangt u natuurlijk zo snel mogelijk!